ગાંધીજી સવારે વહેલા ઊઠે. ઊઠીને મોં ધોવાનું અને દાતણ કરવાનું. તે માટે પાણીની નાની લોટી પિકદાની પથારી પાસેજ રાખેલા હોય તે વડે ત્યાં જ પતાવે. મોહનલાલ પંડયા કહે: બાપુ, પાણીનો તોટો છે? આ સાબરમતી વહી જાય છે. પાણીની કરકસર શું કરવા કરતા હશો? ગાંધીજીએ એમને સામેથી પૂછ્યું: મારૂં મો તમને બરાબર સાફ થયેલું લાગે છે કે નહી … Continue reading નદી મારા એકલાની છે?
Month: October 2015
ઓટલો
ઓટલો ઘરના આંગળણીયાની બહાર મારો રે આવાસ એકલો અટૂલો હું ભલે, રાખું છું. મોટો પરિવાર પ્રભાતે રવિદેવ આવે, નાનકડા ભૂલકાં ભાથું લઈ આવે મોટા શિશુઓ રમીને થાકતા, વિસામો ખાવા આવે બપોરે જમવા જાય, મારે સદાય ઉપવાસ, પ્રેમરસથી પેટ ભરાય ડોસીઓને વહુવારુ, વાતોના સ્વાદિષ્ટ વડાએ પીરસે મારૂં મોં ભરાય, પણ એમાં પાણી ના આવે લગાર મારે … Continue reading ઓટલો
દરિયો
અનીલ જોશીની "ઓરાં આવો તો વાત કરીએ" પુસ્તકમાંથી દરિયો દરિયો બનીને હું તો પડઘાતો નીકળું પથ્થરને અડકું તો રેતી રેતીના કણકણમાં સળવળતો ઘૂઘવાટ એકલતા સાંભળી લેતી. ભૂખરી દિશાઓના ધુમ્મસિયા વાયરે ઓસરતો જાય અંધકાર ઊછળતાં મોજાંની કારમી પછાડના પરપોટે ફૂટતું સવાર ઘૂઘવતા તડકાની સોનેરી લ્હેરખી વિખરાતું ફીણ જોઇ રે’તી દરિયો બનીને હું તો પડઘાતો નીકળું પથ્થરને … Continue reading દરિયો
ઘાત ગઇ
કોકિલા રાવળ હું સત્તરેક વર્ષની હોઇશ ત્યારનો આ બનેલો બનાવ છે. ત્યારે અમે લીમ્બીમાં (મલાવી, આફ્રિકા) રહેતા હતા. ત્યાં છઠ્ઠા ધોરણ સુધીનુંજ ભણતર હતું. ત્યારે ત્યાં બ્રીટીશનું રાજ હતું. ઈંગ્લીશ શીખવું જરુરી હોવાથી હું અને મારી મોટીબેન મીસીસ ડાલ્વી, એક ખ્રિસ્તી આંટી, પાસે ટ્યુશન લેવા જતા. એકાદ માઇલ દૂર તેનું ઘર હતું ત્યાં બપોરના સમયે … Continue reading ઘાત ગઇ
ફિલાડેલ્ફિયાનાં સમાચાર – ગ્રીડ્સ ડાયસ્પોરા એવોર્ડ
૧૦મી ઓક્ટોબરનાં બપોરનાં ત્રણ વાગ્યાથી રાતના આઠ વાગ્યા સુધી પન્નાબેન નાયકને માન આપવા એકઠા થયેલા લોકોએ ઉજવી. મુખ્ય વક્તાઓમાં પ્રોફેસર પ્રદ્યુમન ચૌહાણ, નવીનભાઇ શાહ, બાબુભાઇ સુથાર, મધુ રાય, કિશોરભાઇ દેસાઇ, બળવંતભાઇ જાની, રામભાઇ ગઢવી અને નટુભાઇ ગાંધી હતા. સુચીબેન વ્યાસનાં હાથે પન્નાબેનને શાલ ઓઢાડી. રાહુલ શુક્લએ સંચાલન કર્યુ. મિનાબેન તથા આકાશ શુક્લએ સાતેક મિનિટની વિડિઓ-કલિપ … Continue reading ફિલાડેલ્ફિયાનાં સમાચાર – ગ્રીડ્સ ડાયસ્પોરા એવોર્ડ
ખુલજા સીમ સીમ
લીંકની પરે આંગળી ફરે, ખુલે સીસમ દરવાજા -કોકિલા રાવળ
કોર્નીંગનું કાચ મ્યુઝિયમ
અપ-સ્ટેટ ન્યુ-યોર્કમાં કોર્નીંગ ગામમાં આવેલું મ્યુઝિયમ છે. કોર્નીંગવેરનાં વાસણો તો બધા જાણે છે. પરંતુ અહીં તો આખો દિવસ ઓછો પડે તેડલી કાચની બનાવટો છે. મ્યુઝિયમ જવાનો રસ્તો ગામમાં પહોંચ્યા પછી સહેલાઇથી મળી જાય છે. કારણકે આપણને અગાઉથી જણાવવામાં આવ્યું છે કે લાલ પટ્ટા ઉપર ચાલો તો સીધા ત્યાં પહોંચી જશો. ચાલી ન શકે તેઓ માટે, અથવા વરસાદ-ઠંડીથી બચવા માટે … Continue reading કોર્નીંગનું કાચ મ્યુઝિયમ
આવે છે મેહુલિયો
ગયા અઠવાડિયે, મેહુલો મારું મન લઇ ગયો હતો. આ અઠવાડિયે મેહુલિયો આવતા હું આનંદવિભોર થઇ ગઇ. આવે છે, મેહુલિયો આવે છે! વાયુ સજળ વાત એ લાવે છે: આવે છે... સાગર સાથે હોડ કરી દોટે તેને હંફાવે છે; દક્ષિણ દિશના પર્વત કૂદી નાદે ગગન ગજાવે છે! આવે છે... સૂરજ ઢાંકે, ચાંદો ઢાંકે, તારા સર્વ બુઝાવે છે; વીજ-મશાલ … Continue reading આવે છે મેહુલિયો
તેજ પૂંજ
તેજ પૂંજને આંબે લાંબી થઇને સૂરજમુખી -કોકિલા રાવળ