ગુજરાતી કહેવતો

 

• લક્કડ કા લાડુ ખાવે વો ભી પસ્તાવે, નખાવે વો ભી પસ્તાવે.
• ભેંસ ભાગોળે, છાશ છાગોળે, ઘરમાં ધમાધમ.
• છાશમાં માખણ જાય ને બૈરી ફુવડ કહેવાય.
• વાંઢાને ઘેર વલોણું નહિને અપાસરે ઢોકળા નહિ.
• સુતારનું મન બાવળિયે.
• દરજીનો દિકરો જીવે ત્યાં સુધી સીવે.
• ધોબીનો કુતરો નહીં ઘરનો નહીં ઘાટનો.
• ગરજ સરી એટલે વૈદ વેરી.
• બ્રાહ્મણ ફેરા ફેરવી દે ઘર ચલાવી ન દે.
• ડોક્ટરની ભુલ કબરમાં, વકિલની ભુલ ફાંસીને માંચડે.
• કાજી દુબલે ક્યોં તો સારા ગાંવકી ચિંતા.
• હળદરને ગાંઠીએ ગાંધી ન થવાય.
• ઘરના ઘંટી ચાટે ઉપાધ્યાયને આટો.
• ઊંટના અઢારેય વાંકા.
• આભ ફાટે ત્યાં થીગડું ન દેવાય.
• તેજીને ટકોરો, ગધેડાને ડફણાં.
• અંબાડી હાથી ઉપર શોભે, ગધેડા ઉપર નહીં.
• હાથીના દાંત દેખાડવાના જુદા અને ચાવવાના જુદા.
• સો ચુહા મારકે બિલ્લી હજકો ચલી.
• બિલાડી બચ્ચા માટે સાત ઘર ફેરવે.

---

લેખક: મંજુ પટેલ